جراحی پولیپ بینی

پولیپ بینی بافت نرم و بدون دردی است که در داخل مسیر هوایی فرد رشد کرده است. این رشد معمولاً در قسمت بالایی سینوس ها (جایی که چشم ها، بینی و گونه ها به هم می رسند) اتفاق می افتد. گاهی اوقات به علت فقدان عصب در این ناحیه فرد ممکن است از ابتلای خود به پولیپ بینی بی اطلاع باشد. پولیپ بینی میتواند رشد کند. حتی به قدری بزرگ شود که کل مسیر هوایی شخص را مسدود کند. باعث انسداد مزمن مجاری تنفسی شود.

گرفتگی بینی اگر با داروهای ضد حساسیت یا با داروهای بدون نیاز به نسخه سرما خوردگی هم درمان نمی شود ممکن است پولیپ بینی باشد.

در اصل پولیپ بینی رشد خوش خیم بافت داخل بینی یا مخاط آن می باشد.

علائم پولیپ بینی

پولیپ بینی، ارتباط مستقیمی با التهاب مجاری تنفسی و بینی دارد. برخی علائم و نشانه های سینوزیت مزمن به همراه پولیپ های بینی عبارت است از:

آبریزش بینی
کاهش حس بویایی
درد صورت و یا سردرد
درد در قسمت هایی از دندان های فوقانی
احساس فشار در پیشانی و یا سر

در صورت ادامه دار شدن علائم گفته شده، بیش از ده روز، حتما به پزشک مراجعه کنید.

علت پولیپ بینی

پولیپ بینی در داخل بافت ملتهب مخاط بینی رشد پیدا می کند. مخاط بینی همان لایه مرطوب بینی است که از بخش های داخل بینی و سینوس حفاظت کرده و هوای داخل بینی را مرطوب می سازد. در طول دوره عفونت یا حساسیت فصلی، مخاط بینی متورم و قرمز شده و ممکن است به قدری مایع تولید کند که از بینی خارج شود. در صورتی که این عارضه طولانی مدت شود، ممکن است باعث تشکیل پولیپ در داخل بینی شود. پولیپ یک بافت رشد کرده داخل بینی (شبیه کیست کوچک) است که می تواند مسیر هوایی بینی فرد را مسدود سازد. همچنین گاهی اوقات رشد آن در داخل بینی فرد بدون هیچ مشکل قبلی و بدون دلیل اتفاق می افتد. اما معمولاً مواردی هستند که باعث تحریک و رشد پولیپ می شوند.

عوامل ایجاد کننده این بیماری شامل موارد زیر می شوند:

عفونت سینوسی مزمن یا بازگشت پذیر
آسم
رینتیت آلرژیک (تب یونجه)
فیبروز کیستیک
سندرم چورگ – اشتراوس
حساسیت به داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مثل ایبوپروفن یا آسپرین

تشخیص پولیپ بینی

جهت تشخیص این بیماری، ابتدا پزشک به بررسی فیزیکی و بالینی و علائم می پردازد. برخی دیگر روش های تشخیصی عبارتند از:

اندوسکوپی بینی. در این روش، پزشک با استفاده از اندوسکوپ (لوله ای ظریف و باریک) و تصاویر گرفته شده از داخل بینی، به بررسی جزئیات دقیق از قسمت های داخلی بینی می پردازد.
تست های عکس برداری مانند سی تی اسکن، به تعیین اندازه و محل دقیق قرارگیری پولیپ ها کمک می کنند. با انجام این تست، سایر اختلالات از جمله گرفتگی بینی، و یا مشکلات ساختاری بینی نیز مشخص خواهد شد.
تست های آلرژی. تست پوستی آلرژی به منظور تعیین و شناسایی التهاب مزمن انجام می شود. نحوه انجام این تست به این صورت می باشد که مقداری از ماده آلرژن بر روی پوست زده می شود و بعد از پانزده دقیقه، میزان حساسیت بررسی خواهد شد.

درمان پولیپ بینی

درمان دارویی

قدم اول درمانی درتمام افراد مبتلا به این بیماری درمان دارویی است.که شامل قطره ها و اسپری و قرص های حاوی کورتون هستند.

این داروها باعث کاهش ااتهاب و اندازه پولیپ و بهبود در علائم آن مانند گرفتگی بینی می شوند.

زمان اثرگذاری این داروها ممکن است ۱ تا ۲ هفته بطول انجامد و معمولا” قطره ها برای ۴ تا ۶ هفته تجویز می شوند و قرص های حاوی کورتون ( پردنیزون ) اگر استفاده شوند، برای مدت کوتاهتری مصرف می شوند و برای جلوگیری از عوارض آن بتدریج کم شده و قطع می شوند.

نکته مهم که باید یادمان باشد این است که این دارودرمانی کاملا” تحت نظر جراح بینی باشد و سرخود آنها را مصرف نکنیم.

جراحی

در صورت بزرگ بودن پولیپ‌ها و علایم انسدادی پیشرفته ناشی از آنها و یا عد م موثر بودن درمان دارویی ، انجام عمل جراحی توصیه می‌شود. که شامل برداشتن پولیپ‌ها با وسیله مخصوص جراحی یا با کمک اندوسکوپ است.

این عمل تحت بی‌حسی موضعی یا بیهوشی عمومی و به تنهایی یا همراه با رینوپلاستی انجام می شود.

در بیماری که برای جراحی بینی مراجعه نماید و در بررسی ها این بیماری را داشته باشد، درمان پولیپ باید قسمتی از عمل جراحی باشد.

انجام جراحی زیبایی بینی بخصوص در مواردیکه پهنا و سایز بینی کوچکتر می شود، در بیمارانی که مشکل پولیپ‌های بینی در آنان رفع نشده است، موجب تشدید انسداد بینی می‌شود.

پولیپ ها معمولا به راحتی برداشته می شوند ولی با احتمال عود بالایی همراه هستند که درمان مناسب و کامل آلرژی در مواردی که فرد از علایم آن رنج می برد، می تواند این احتمال را کاهش دهد.

بیشتر بخوانید 👈 جراحی بینی طبیعی

اقدامات قبل از جراحی

قبل از جراحی، تست هایی مانند تست نوار قلب، اشعه ایکس و یا آزمایش خون انجام می شود.

مصرف برخی داروها نیز بایستی قطع شود.

در صورتی که جراحی با بی هوشی انجام شود، فرد باید قبل از جراحی، چیزی نخورد و نیاشامد.

سیگار و دخانیات نیز باید قبل از جراحی، کنار گذاشته شود. نیکوتین موجود در سیگار باعث به تاخیر افتادن دوره نقاهت و بهبودی می شود.

کل دوره نقاهت این جراحی در حدود دو هفته می باشد. در صورتی که نکات و اقدامات گفته شده از سوی بیمار رعایت شود، دوره نقاهت نیز سریع تر طی خواهد شد، و فرد سریع تر به زندگی عادی و فعالیت های خود بر می گردد.

بسیاری از بیماران بعد از جراحی، متوجه بهبود وضعیت تنفس خود و بهبود علائم ناشی از سینوزیت و یا گرفتگی بینی خواهند شد.